Jul 16, 2010, 4:18 PM

А сега накъде? 

  Essays » Personal
3265 0 2
4 мин reading
Аз съм празен лист. Празен – без нито една дума, без нито един знак по мен. Аз съм празен лист и път за себе си не виждам… Но все пак чакам. Чакам като прикован към пристанището кораб, който никога повече няма да бъде изкаран в открито море. Чакам… някой да ме намери, да ми подари поне един знак… за да не бъда повече празен лист. Чакам, а съм толкова изморен. А само ако можех времето назад да върна…
Ако можех времето назад да върна… щях сега да бъда част от роман, сценарий, разказ. Ако можех… сега щях да бъда песен, стих или не, всъщност щях да бъда просто едно откровение…:
Не знам на кого пиша, кой ще го прочете или дали въобще някога този лист ще попадне в нечии ръце, но ако все пак това стане… Здравейте, приятно ми е да се запознаем. Аз нямам име, но вие сигурно имате - затова ми е приятно. Много бих искала да ви разкажа всичко за мене, но всъщност “всичкото” е толкова малко. Целият ми живот досега е просто една незначителна прашинка… И все пак ще ви разкажа. Сега бих искала да се у ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Галина All rights reserved.

Random works
: ??:??