Jun 25, 2008, 11:23 AM

Камък тежък 

  Poetry » Love
5.0 / 9
807 0 15
Мен не гледай, майко, че линея,
ден загубих, слънце се не върна,
мой да беше, щях да руменея,
път замина и се не завърна.
Тайна крия долу до сърцето,
крадена любов от път ме върна,
и ме гони пуста орисия,
мъж залюбя, в дявол го превърна.
Тежка буца в гърло ми заседна,
тъмна сянка легна на душата,
щастие зарих в земята черна,
и от студ треперят колената. ...

Want to read more?

Join our community to get full access to all works and features.

© Лулу All rights reserved.

Random works
  • Have you ever had that feeling That gets you thinking Thinking that u're destined To not follow the ...
  • Lullaby and whisper are mingling through the sky Carelessly are shifting the muffled poets’ cry. How...
  • A lifeless creature, once human born – the eons shaped me with no regret. My human heart they turn t...

More works »