Sep 15, 2017, 9:44 PM

Не оставај се себе 

  Poetry » Phylosophy
365 0 2
После секое разочарување
почнувам нова битка за среќа
додека чуден ветер го населува
местото во кое живееме.
Во сон умирам
и се будам затворена во своите мисли
со скршени стакла во гласот.
Не е важно ако другите не те сакаат
ако врз твоите стапки
фрлаат жар од згаснати ѕвезди
кога создаваш дела за век и векови.
Кога другите ќе те напуштат ...

Want to read more?

Join our community to get full access to all works and features.

© Sanja Atanasovska All rights reserved.

Random works
: ??:??