15 июн. 2004 г., 16:10
Пусто е....,
толкова болка,
толкова вина...
Душата е тъжна,
ех самота...!
Главата склонила,
безутешна сега...
Сърцето съм свила
като сълза в дланта...
И покой и смирение,
искам... и моля...
объркани призраци ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация