11 мар. 2016 г., 00:15
Лунните нощи
Пак ни вика отново, морето.
Зове ни с приливи мощни,
на нашето място. Дето
се къпехме в лунните нощи.
Ще ме притегляш пак до водата,
осветени от лунния блясък,
гдето морето целува земята
и стопляме мокрия пясък.
Пак, като болка, морето ще стене.
Пак ще преплитаме длани.
Ще доближаваме мокри колене. ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация