25 июн. 2008 г., 11:00
1 мин за четене
Αν είσαι όνειρο που σβήνει την αυγή
ας ήταν να χαράξει, Θεέ μου
Αν είσαι δρόμος, στον γκρεμό που οδηγεί
να μη σε γνώριζα ποτέ μου
Μα αν είσαι η αγάπη που περίμενα να 'ρθει
γείρε στο πλάι μου, και γίνε η ζωή μου
Τόσες περάσανε, μα χάθηκαν γιατί
καμιά δεν μπόρεσε να αγγίξει την ψυχή μου
Αν είσαι ήλιος χειμωνιάτικος ψυχρός
πίσω απ' τα σύννεφα να μείνεις
Αν είσαι έρωτας, που γίνεται καημός
φύγε, πληγή μου πριν να γίνεις ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация