Неграмаро - Знаеш ли, оттук...
(Autori: Giuliano Sangiorgi)
(Автори: Джулиано Санджорджи)
Знаеш ли, оттук...
Знаеш ли, оттук...
Се вижда светлините как се топят...
Замислял ли си се понякога...
Времето се измерва в тръпки...
Знаеш ли, че тук...
Бъркат героите с ангели...
Само така...
За мен е лесно да се скрия...
Няма повече разграничение...
Няма я дори илюзията...
Да си виновен...
И то за кого...
За хора, които се придвижват...
Размахвайки глупави крила под слънцето...
Помолих само за нови крака,
За да мога да се върна там...
Ще ти покажа колко е специален...
Светът, дори и да боли...
Това не е място за напускане...
Все още е рано за тръгване...
Ще ти разкажа за който е специален...
Колко е скучно да умееш да летиш...
По-трудно е да останеш...
С крака по земята и да не умреш...
Знаеш ли, оттук...
Се виждат дърветата...
Знаеш ли, оттук...
Усещат се свободни мислите...
Дори и от който...
Винаги е готов да ги заключи...
Знаеш ли, че тук...
Те слушат как говориш, без да те прекъсват...
И в това...
Ще трябва да се научим да живеем по-добре...
Няма повече разграничение...
Няма я дори илюзията...
Да си виновен...
И то за кого...
За хора, които се придвижват...
Размахвайки глупави крила под слънцето...
Помолих само за нови крака,
За да мога да се върна там...
Ще ти покажа колко е специален...
Светът, дори да боли...
Това не е място за напускане...
Все още е рано за тръгване...
Ще ти разкажа за кой е специален...
Колко е скучно да умееш да летиш...
По-трудно е да останеш...
С крака по земята и да не умреш...
Знаеш ли, оттук...
Знаеш ли, че тук...
Знаеш ли, оттук...
Малко ни интересува да видим...
Малко ни интересува да видим дърветата...
Ще ти разкажа за кой е специален...
Колко е скучно да умееш да летиш...
По-трудно е да останеш...
С крака по земята и да не умреш...
Знаеш ли, оттук...
Знаеш ли, оттук...
Малко ни интересува да видим...
Дърветата...
***
Lo sai da qui
Lo sai da qui
si vedono le luci sciogliersi
ci pensi mai?
il tempo si misura in brividi
lo sai che qui
confondono gli eroi con gli angeli
solo così
è facile per me nascondermi
non c'è più distinzione
non c'è nemmeno l'illusione
di essere colpevoli
e poi per chi?!
per gente che si muove
sbattendo stupidissime ali al sole
ho chiesto solo gambe nuove
per poter tornare lì
Ti mostrerò com'è speciale
il mondo anche se fa male
non è quel posto da lasciare
è ancora presto per partire
Ti parlerò di chi è speciale
quanto è noioso saper volare
è più difficile restare
coi pedi a terra e non morire
lo sai da qui
si vedono gli alberi
lo sai da qui
si sentono i pensieri liberi
anche di chi
è sempre pronto a rinchiuderli
lo sai che qui
ti ascoltano parlare
senza interromperti
e in questo si
che avremmo da imparare
per meglio viverci
e non c'è più distinzione
non c'è nemmeno l'illusione
di essere colpevoli
e poi per chi?!
per gente che si muove
sbattendo stupidissime ali al sole
ho chiesto solo gambe nuove
per poter tornare lì
Ti mostrerò com'è speciale
il mondo anche se fa male
non è quel posto da lasciare
è ancora presto per partire
ti parlerò di chi è speciale
quanto è noioso saper volare
è più difficile restare
coi pedi a terra e non morire
lo sai da qui
lo sai che qui
lo sai da qui ci importa poco di vedere
ci importa poco di vedere gli alberi
Ti parlerò di chi è speciale
quanto è noioso saper volare
è più difficile restare
coi pedi a terra e non morire
lo sai da qui
lo sai da qui
ci importa poco di vedere
gli alberi
https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=tnlDowDrBGE
© Надежда Тошкова Все права защищены