Nov 20, 2013, 9:28 PM

И мойте дни 

  Poetry
5.0 / 1
373 0 0
Не ми остава кой знай колко.
И мойте дни са преброени!
А трябва да призна с болка,
пътеките са извървени!
На всички времето не стига.
Не знам кога ще поживея?!
Бях вързан, цял живот, с вериги...
Не можех да се разпилея!
Летях с крилата на мечтите,
те бяха моите награди...
Живота гонех по петите,
не само догде бяхме млади! ...

Want to read more?

Join our community to get full access to all works and features.

© Христо Славов All rights reserved.

Random works
  • I have a face of evil I'm bound to the hell You know I'm a true devil There's no saving spell I have...
  • You have gone million light-years away Time waved last farewell with the aeons The white nightingale...
  • Dig a hole inside me! Dig it, dig it, deeper, darker, keep it, keep it, don't forget, ......

More works »