SanjaMKD
290 el resultado
Има денови
кога се огледуваме во празни чаши
и далечните земји и улици
ги ставаме во скицата на нашите чекори
има денови ...
  341 
Видов исплашени птици
и плач на сиромашни деца
во лицето на жената.
Кога ѕвездите одат на пауза
кога богатите луѓе заспиваат ...
  266 
Видов како во војна ја убија мојата сенка
во родниот крај
во полето со капини.
Ја погребаа на ден празник
ги измерија нејзините грешки ...
  316 
Едно утро
кога сонцето доби син
кога нашите дела имаа длабоки корења
ѓевреците во продавницата
муабетеа гласно ...
  292 
Ако ја купат ноќта
ние ќе го украдеме денот.
Ако ги запалат нашите села
ние ќе им подариме оган што не се гаси.
Ако бидат неправедни кон нас ...
  346 
Бавно стареам
бавно за свои години
додека малите деца проодуваат
додека тинејџерите стануваат возрасни
додека палам само две свеќи во црква ...
  304 
Го кршам покривот
ги отварам вратите и прозорците
нека ме разбие ветер
нека влезе смртта до последната моја пора
до последната брчка на моето лице ...
  220 
Трајно те губам
засекогаш
меѓу два значајни празника
како што окото ја губи солзата
како што облакот растерува сноп светлина ...
  340 
Неважен си
како вистината обесена на закачалката
како искреноста запечатена во плик
како догорено кибритче
што нема да распали топлина среде студ ...
  261 
Твојата куќа има душа
и тогаш кога е празна и заклучена
кога си верен на своите спомени
кога внатре вреви убавата поезија
кога ѕвездите на покривот ...
  386 
Влегувам во завеса од дожд
за да видам една македонска свадба
да го слушнам тапанот во моето срце
да ја пронајдам есента во мене
да ги сретнам луѓето ...
  304 
Слаба сум како силен ветер
мојата удобност е во сеќавањата.
Облаци во три бои
тежат врз моите очи
кога ти ја враќам назад ...
  292 
Морам солзите
да ги задржам во јато
да бидам храбра
уште овој пат
и уште којзнае колкупати потоа ...
  290 
Кревка сум како полско глуварче
прегазено ми е јадрото
затоа луѓето тешко се справуваат
со мојата гордост
ќе се мачам ...
  290 
И богатите градови со голема душа
и сите пријатели и познаници
пред тебе се мали и неважни
мојата рамнодушност
не кажува ништо ...
  367 
Сонцето го палеше денот
а денот гореше во прегратката на зрелото жито
жедтта умираше и воскреснуваше
на моите усни
една земјена грутка ...
  333 
Кога сум без тебе
и парталите и свечените облеки
без проблем можат да ме проголтаат
мислејќи на тебе испарувам
и го ширам својот круг на непријатели ...
  267 
Ти подавам парче од мојот колач
наречен “харизма“
јас не сум себичен човек
јас сум претпазливо суштество
не луѓето им делам насмевки од срце ...
  388 
Сѐ ќе направам
само дај ми крилја
да го пресечам небото во лет
да избегам од злото
да ги поместувам облаците ...
  277 
Ќе направам мрежи од моите мисли,
ќе ги фрлам на сите континенти,
ќе ги преведам на сите јазици,
ќе ги полевам како цвеќе во градина,
со нив ќе допрам до тебе, ...
  289 
Во кофите носам тишина
ја оставам во собите.
Ќе чекам,
додека не падне
и последната куќа во селото. ...
  331 
Помина многу време
без да си посакам нешто големо и недостижно
без да се заљубам тинејџерски
без да проколнам непријател
без да излажам од забава ...
  290 
Имам две раце
десната е повредна од левата.
Имам неколку важни патишта во животот
едниот ќе го препливам
другиот ќе го прелетам ...
  328 
Поминав покрај нашата куќа,
за двесте луѓе.
Знаев дека е празна и пуста.
Патот што со врзани очи
можев да го поминам, ...
  290 
Заљуби се во овој град
што не може да се изоди пеш.
Овој туѓ град
што ќе биде наш.
Кога ќе остареме, ќе се сретнеме ...
  807 
Зимата пристига на снежни санки
Влегувам во нова соба
Со стар распоред
Додека другите ништо не знаат
Си забранив да те сакам ...
  316 
Направив нешто себично,
те затворив во кутија,
да бидеш само мој,
еден ден и лисјата,
што ги газам во паркот, ...
  689 
Се плашам дека секој нареден ден
Ќе биде здодевен како недела
Ќе донесе емотивен студ
Или земјотрес од спомени
Ќе паднат маските ...
  254 
И сувите дрвја некогаш разлистуваат
и во мракот се раѓа божилак
луѓето се зближуваат и оддалечуваат без причина
и чуда се случуваат
мислите ми се магнет ...
  283 
Ти и јас живот сме
животот е пуста улица
што треба да се обликува
цвеќе сум што ужива
во сопствената кревкост ...
  230 
Две стрели
два вкрстени погледа
знаев дека тоа се вика хемија
магија на парче стакло
чудесни очи и моите солзи ...
  331 
Имам само десeт прсти
и едно писмо што отстојува
во фиоката на мојот живот
затоа што немам црвена љубов во розов свет
ниту зелена надеж во сивото секојдневие ...
  291 
Се провираме во судбината на ткаенините
крцкањето на вратата ни го отвора денот
со чевлите ги туркаме златните парички на есента
ги игнорираме меурчињата на немирот
растурени во воздухот ...
  233 
Те нареков див ветар
и те пуштив да си играш
со моето перче
те нареков шумска јагода
и сакав да го вкусам ...
  1261 
Црнокосите го вртат светот
затоа што се најбројни
затоа што сакаат вистински
затоа што ѕвечкањето на нивните чевли
потсетува на годишните времиња ...
  385 
Си ја избрал најлошата варијанта
во мислите си се откажал од мене
уште еден удар
уште еден скршен столб
и после ова ...
  331 
Во овој паралелен свет
ти си на страната
на моите непријатели
а јас сум самовила
со седум копја во грбот ...
  291 
Коренот се откажа од стеблото
сенката се одвои од телото
убавите луѓе беа несреќни
а лошите беа бедуини
завеани во пустина ...
  242 
И без тебе сум убава
ама сум мртва природа
и без тебе е добро
ама не е совршено
моето пешачење ...
  295 
Во чаша е сонот
што треба да го испиеш
сонот за убавите жени
со арома на дожд
за нивните нежни раце ...
  234 
Propuestas
: ??:??