15 ene 2017, 12:42

Jас сум... 

  Poesía » Verso libre
386 1 2

Не слушам никого
не се замислувам залудно
не сум центар на светот
не сум пеперутка во замрзнат град
не сум меч фрлен во пустина
не сум човек
јас сум солза
јас сум тивка вода
што го рони брегот.

© Sanja Atanasovska Todos los derechos reservados

Comentarios
Por favor, acceda con su perfil, para poder hacer comentarios y votar.
  • Много ми е интересна употребата на местоимението в последния стих - изглежда ми като несъгласувано по род . Иначе ми звучи като архаичния български, дето ("който", разбира се е правилното) съм чел във Вазов и Петко Славейков.Без каквито и да е сравнения. Екзотично ми е, но одобрявам тези публикации в оригинал. Прочетох пак и разбрах "го" се отнася за брега! Хи.
  • "je suis très bien"...
Propuestas
: ??:??