14 feb 2013, 10:48

Оттегляне от теглата 

  Poesía » De amor
773 0 4
Смъртта е сестра милосърдна,
положила на челото ми длан,
която с прилежно усърдие
брои жетони последни от живота ми проигран.
Постелята, уморена от тялото,
с благодарност ù се усмихва.
Душата е само част от Цялото
и с радост в него притихва.
Като зора във зеница,
като пламък в кандило,
сок във лозница,
птица в гнездило, ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Милко Христов Todos los derechos reservados

Propuestas
: ??:??