28 abr 2010, 21:19

Ако можех, бих те сготвила 

  Prosa » Otros
1357 0 6
1 мин за четене
Ах, ако можех, бих те сготвила. Не бих видяла нищо по-истинско от това да завриш в сърцето ми. Ах, ако можех, никога не бих те пуснала да си отидеш, преди от теб да съм опитала. Ах, само ако можех да се протегна и от тебе да отчупя парче, не по-голямо от крайщника на хляб и ако можех вместо сълзи да поръся мерудия...
Да си храна в ръцете ми и в тебе да се впия. За хапка бих душата си продала. Да си обелената праскова и спускащата се от дланта към лакътя едничка капчица нектар.
Да си череша или пък маслина и все едно костилката каква е, да можех да те спра, да не подминеш, да можех, де да можех, бих го сторила.
Едва ли е любов, така не бих те никога наричала. Това е миг хедонистично настроение, обзело ретината и небцето ми... В противовес на цялата Вселена, не искам нищо вечно, нито душеизвисяващо, а искам само миг на съприкосновение с това, което, гледайки те, си представям.
Ах, ако можех, бих те сготвила... И в парещите ми длани не бих те никога оставила да изстинеш, а никога е много, ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Гергана Янчева Todos los derechos reservados

Propuestas
: ??:??