/втори вариант на превод/

                Текст: Костас Балахутис

                Музика: Христос Пападопулос

                Изпълнител: Стаматис Краунакис

Влез, казваш, не оставяй днес

да се слее с вчера, слез

през сезони в паметта.

С жест сенките разпръскваш, вест

пращаш ми по Пътя в смес

от усмивки през сълза.

Искай ме, целувай ме, губя се.

Виж, летя към теб, пак съм тук.

Ти лечиш сърдечните рани

без звук…

Искай ме, целувай ме, чувствай ме.

Виж ме как живея напук,

щом следи оставяш в плътта ми

без звук…

Не, не ме връщай пак назад,                      

бях страдалец в тъмен свят

зад заключени врати.

Пак целуни ме, дай ми знак

и като картина, в цвят

празникът ще разцъфти.

Φίλα με

             Στίχοι: Κώστας Μπαλαχούτης

             Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος

             Ερμηνεία: Σταμάτης Κραουνάκης

Λες, πριν να γίνουν όλα χτες         
τρέξε σ' άλλες εποχές                       
που ο χρόνος σταματά                     

Θες να σκορπίσεις τις σκιές            
της ψυχής οι εκδρομές                  
να 'χουν δάκρυ τη χαρά               

Φίλα με, σαλπάρω και χάνομαι   
Κοίτα με, πετώ να σε βρω             
στην καρδιά τον πόνο να σβήσεις   

Εδώ…                                               

Φίλα με, να δεις πως αισθάνομαι   
Κοίτα με, με πόθο να ζω                
Στο κορμί σημάδια ν' αφήσεις          
Εδώ...                                              

Μη μιλάς για τα παλιά                  

Είναι τόσα τα καρφιά                   

και ο σεβντας μια φυλακή          

Να ξεκλειδώσεις τα κελιά          

Κι ύστερα σαν ζωγραφιά              

να φουντώσει η γιορτή.