15 мар. 2008 г., 19:41
Жарта, която виждам в очите ти,
отдавна вече не стига, за да пламне огън.
Думите, с които ми говориш сега,
вече не биха могли да ме разплачат.
Начинът, по който ме изпиваш с поглед ...
Нали ти ясно, че няма да ме имаш отново?
Въпросите, които те измъчват всеки Божи ден,
накрая ще проядат и душата ти!
А отговорите, които силно вярваш да получиш...
няма да запълнят и частица от надеждите, които имаш!
Не се обръщай към мен със поглед жаден,
ти ме нарани и това ми стига! ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация