Аннализа Скароне - Аличе и синьото

--------------------------------------------------

Autori: Dario Faini (Dardust)

-----------------------------------------------------------

Автори: Дарио Фаини (Дардъст)

---------------------------------------------------------------------

Alice nella stanza chiusa restava 
senza sorridere più. 
Le sembrava mancare da sempre qualcosa 

per sentirsi speciale.
Il ragazzo dagli occhi di perla indagava
senza capire perché.
Così un giorno le disse dritto negli occhi
"Dimmi che posso fare."
"Guarda nel blu e arriva lassù
e portami un grammo di nuvole."
Lui mise due ali sotto le mani.
"Tornerò con quello che vuoi tu."
--
La città si fece piccola
infondo agli occhi suoi blu.
Lei restò immobile a guardare
dalla finestra sola e con un gatto blu.
--
Alice non era ancora felice.
Voleva ancora di più.
Il ragazzo dagli occhi di perla le disse
"Cos’altro potrei fare?"
"Guarda più in un alto e arriva lassù
e portami un pezzo di blu."
Poi lui la guardò, le disse "Va bene,
tornerò con quello che vuoi tu."
--
La città si fece piccola
infondo agli occhi suoi blu.
Lei restò immobile a guardare
dalla finestra sola e con un gatto blu.
--
Alice sorrise ma solo un minuto.
Poi tutto tornò come prima.
Manca sempre un minuto
a un sorriso infinito.
Potrebbe accadere anche a te.
--
La città si fece piccola
infondo agli occhi suoi blu.
"Goodbye, mia dolce meraviglia.
Io volo più in alto del blu."
Lei restò per sempre lì a guardare
dalla finestra sola con un gatto blu.
-------------------------------------------------------------------------------

Аличе стоеше в стаята, затворена,

не се усмихваше вече.

Все ѝ се струваше, че нещо ѝ липсва,

за да се почувства специална.

Момчето с перлените очи разучаваше,

не разбираше какво има.

И така един ден ѝ каза право в очите

"Кажи ми какво мога да направя."

"Погледни небесната синева, качи се там

и ми донеси един грам от облаците."

Той прикрепи две крила под ръцете си.

"Ще се върна с това, което искаш."

--

Градът се смали,

в дълбините на сините му очи.

Тя остана неподвижна, гледаше

от прозореца, сама, с една синя котка.

--

Аличе все още не беше щастлива.

Искаше още.

Момчето със сините очи ѝ каза

"Какво друго мога да направя?"

"Погледни по-нависоко, качи се там

и ми донеси къс синева."

Той я погледна и каза "Добре,

ще се върна с това, което искаш."

--

Градът се смали,

в дълбините на сините му очи.

Тя остана неподвижна, гледаше

от прозореца, сама, с една синя котка.

--

Аличе се усмихна, но само за минута.

После всичко се върна по старо му.

Винаги липсва една минута

до безкрайната усмивка.

Може да се случи и на теб.

--

Градът се смали,

в дълбините на сините му очи.

"Сбогом, моя сладка прелест.

Летя по-нависоко в небесната синева."

Тя остана завинаги там да гледа

от прозореца, сама, с една синя котка.

---------------------------------------------------------------------------------------

https://www.youtube.com/watch?v=UEgwLD5OYAw