Φίλα με

Πως αλλάξαμε δε ξέρω
κι απομακρυνθήκαμε
στη συνήθεια στους δρόμους
και οι δυό βρεθήκαμε
Σαν τα χρώματα στον ήλιο
όλο ξεθωριάζουμε
πες πως το τέλος μας γιορτάζουμε

Και έλα φίλα με
σαν πρώτα φίλα με
κι άσε τα λάθη να καούν
μες στη φωτιά μας
φίλα με σου λέω φίλα με
να μη τελειώσουνε εδώ
τα όνειρά μας
φίλα με σαν πρώτα πάλι φίλα με

Οι βραδιές μας γράφουν πάνω
καθημερινότητα
κι απ'το χάρτη της ζωής μας
λείπουν τ'απροσδόκητα
έλα της αρχής το πάθος
ν'αναπαραστήσουμε
κι όσα μας χωρίζουν
να ξορκίσουμε

Целуни ме.

Как се променихме, не знам.
Бягахме един от друг.
По навик, по улиците.
Заедно се намерихме.
Като цветовете на слънцето
се променяме през цялото време.
Кажи, че празнуваме нашия край.

И ела, целуни ме.
Както в началото, целуни ме.
И нека грешките да изгорят
в нашия пожар.
Целуни ме, ти казвам, целуни ме.
Да не свършват тук нашите сънища.
Целуни ме, както в началото, целуни ме.

Пише, че нашите нощи са
"рутина"
И от картата на нашия живот
нечаканите неща липсват.
Ела, страст от началото.
Възстанови ме.
И пречисти това,
което ни разделя.