И някога, когато си отида,
забулена от мрак и тъмнина,
забравила и болка, и обида,
потънала във облак светлина
попитайте за мен цветята,
разцъфнали на листа бял!
В рими завещавам свободата
на миг отдавна отлетял.
И птицата, разперила криле,
думите изписани ще пее.
В камък издълбаното сърце
новия си свят ще изживее... ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация