Не си спестих пóлета на думите
и чувствата, които в мен летяха.
Рисувах лудо любовта по устните ти
с неземен танц, на самодива бяла.
До дъно пих нектар от сънища,
с парченца нежност от душата ти.
И исках... и исках само миг безвремие,
преди да ни погълне светлината.
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация