Тажна сум како црна облека
како празен излог,
како сиромашен човек
што не може да си купи внимание.
Тажна како запустена куќа и стреа,
како откорнат зумбул,
како песна со тажен крај,
како последно патување.
Тажна ти кажувам довидување
наместо збогум.
И така секој ден.
Тажна тагувам
за едно минато свршено време.
© Sanja Atanasovska Всички права запазени