Завиткана во чаршаф од тишина
се качувам на лицето на залезот
не давам да заспие
вешто и брзо
му ги корнам трепките
му ја топам бојата
и од неа правам златници
со жештина се брани залезот
но јас не попуштам
му ги крадам очилата и обетките
плаче залезот
но нема да бидам милостива ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.