26 feb 2008, 7:33

Вечността не си струва 

  Prosa » Otros
3.0 / 1
1171 0 1
2 мин за четене
Думите са празни звуци, в които няма да откриеш вечността. Тя - вечността - няма да се разлее по кожата ти, когато чуеш: "Обичам те", няма да тръпне по устните ти, когато казваш: "И аз теб", няма да остане по белите листи, когато я обличаш във фрази.
Един миг в очите ти е повече от цялата вечност, която думите или Господ могат да ми предложат. Един миг е всичко, което можем да си дадем и да ни стигне. Един миг на пълно мълчание, когато ще те погледна и ще знам, че ти си всичко за мен.
Един миг, дори когато не си до мен…
Дори когато вали… когато усещам диханието ти… долавям мириса на кожата ти… Шептиш ми с всяко “кап-кап”, когато лежа загледана във водата, която се стича по прозореца... в мрачните облаци, надвиснали над мен... така напомнят на очите ти... така напомнят на теб...
Дори когато студът от това проклето време се прокрадва в леглото ми... пропълзява под завивките ми и се плъзва по кожата ми... един нежен дъх, от който настръхвам... сетивата ми се изострят... хладният повей обх ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Тони Todos los derechos reservados

Propuestas