Sanremo 2005

-------------------------------------------------------------------

Анна Татанджело - Момиче от покрайнините

Санремо 2005

----------------------------------------------------------------------------------

Autori: Vincenzo D'Agostino, Gigi D'Alessio & Adriano Pennino

--------------------------------------------------------------------------------------------

Автори: Винченцо Д'Агостино, Джиджи Д'Алесио & Адриано Пенино

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tu
sei andato via da un po'.
Hai deciso che
non era giusto amarsi più.
Le mani
sul viso
cercano una forza che non ho.
Vorrei morire subito.
Così…
non sarà giusto, ma è così.
L'alba che verrà…
un nuovo amore non avrà.
Il cuore
fa male.
Batte un po' più lento dentro me.
È poca l'abitudine
di sentirmi libera. E
con te
ho speso tutta la mia età.
Cosa ne farò
di quelle frasi scritte sul telefono…
Siamo noi la vita che fa vivere nel cuore
questo amore incancellabile.
Cosa ne farò…
le rileggerò
per poi pensare che
di te
solo un messaggio resterà.
Ma la verità
è solo una ferita dentro l'anima,
che si riaprirà tutte le volte che i pensieri

danno scene irripetibili.
La tua bugia
a una ragazza di periferia.

--

E tu,
ragazzo di città,
mi racconterai,
parlando con gli amici tuoi,
magari
per gioco
sopra la mia storia riderai,
per le mie sere stupide,
dove fingevi un brivido.
Con te
ho speso tutta la mia età.
Cosa ne farò
di quelle frasi scritte sul telefono…
Siamo noi la vita che fa vivere nel cuore
questo amore incancellabile.
Cosa ne farò…
le rileggerò
per poi pensare che
di te
solo un messaggio resterà.
Ma la verità
è solo una ferita dentro l'anima,
che si riaprirà tutte le volte che i pensieri

danno scene irripetibili.
La tua bugia
a una ragazza di periferia

… a una ragazza di periferia.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Тръгна си,

отскоро те няма.

Реши, че не е правилно

да продължаваме да се обичаме.

Ръцете

по лицето

търсят сила, която нямам.

Искам да умра ведна̀га.

Не е честно, но е така.

Утрешната зора...

няма да познава любовта.

Сърцето

боли.

Малко по-бавно в мен тупти.

Почти необичайно ми е

да се чувствам свободна.

С теб

си пропилях живота.

Какво да ги правя

изреченията на телефона...

Ние сме животът, който в сърцето дава живота 

на тази  любов незабравима.

Какво да ги правя...

ще ги препрочитам,

за да мисля после, че

от теб

са̀мо едно съобщение остава.

Но истината е са̀мо

една рана в душата,

която ще се отваря всеки път, когато мислите

неповторими сцени преповтарят.

Ти излъга

едно момиче от покрайнините.

--

А ти,

момче от града,

ще разказваш за мен,

на приятелите си,

макар и

на шега

ще се смееш на историята ми,

на глупавите ми вечери,

в които са̀мо си лъгал за трепетите си.

С теб

си пропилях живота.

Какво да ги правя

изреченията на телефона...

Ние сме животът, който в сърцето дава живота 

на тази любов незабравима.

Какво да ги правя...

ще ги препрочитам,

за да мисля после, че

от теб

са̀мо едно съобщение остава.

Но истината е са̀мо

една рана в душата,

която ще се отваря всеки път, когато мислите

неповторими сцени преповтарят.

Ти излъга

едно момиче от покрайнините.

... едно момиче от покрайнините.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

https://www.youtube.com/watch?v=XVDy3QmaiPo