Стоя и те гледам...
Не мога!!
И дъх да поема не смея!
Не искам сега да се будиш,
докато по тебе копнея.
Принцесо, ти пишеш ми стихове,
редиш в тях от простите истини!
Аз ден подир ден препрочитам ги,
за мен са подпори спасителни.
Защото дори поетеса
от ранга на нашта Багряна
така не докосва в душата ми, ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация