Стрелките на часовника да можех само
с пръсти нетреперещи да върна...
И листите на календара, мамо...
И тях назаде доста да отгърна...
Сутрините пак такива да си бяха
Точно като тази, тази днес...
Устните ти пак да ми шептяха,
Че мечтала си... мечтала си за мен.
Да ме беше ти родила,
Ти, която ми показваш,
Що е ласка, обич, що е сила...
И всеки ден да го доказваш... ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация