Ако сме прозрели
защо Луната е ту резен диня,
ту сърп, ту разполовена пита,
или нащърбена, незнайно
от кого отхапана погача,
ако всеки миг помним
че Слънцето винаги е кръгло
и е само едно, а Луни – много,
и под дърво с клони голи,
с последно опадало листо
да заспим и да сънуваме,
зората ще дочакаме. ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация