ПРЕД МОИТЕ ОЧИ
През зимата отново, знам,
пак сама съм аз.
Неразбираемо, красиво
виждам бялата надежда.
Бяла зимна приказка една
убива ме и само капка кръв
държи ме на крака.
Забелязвам, че по китката ми
тече и тя след хилядите други.
Светът се губи, но се вижда друг,
съвсем различен, по-обичан, ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация