13 nov 2008, 16:18

За теб

  Poesía » Otra
862 0 6
 

За теб

 

                       Ти ли си момичето,

                       което наричам най-добра приятелка?

                       Ти ли си момичето,

                       което ми подари любимата си фланелка?

                       Ти ли си момичето,

                       което споделяше ми всичко?

                       Ти ли си момичето,

                       което ме ядосваше много мъничко?

                       Ти ли си момичето,

                       което знае коя съм всъщност аз?

                       Ти ли си момичето,

                       което бе с мен всеки час?

                       Ти ли си момичето,

                       което ми липсва?

                       Ти ли си момичето,

                       на което от интриги и писна?

                       Ти ли си момичето,

                       което замина не много на далече?

                       Ти ли си момичето,

                       което всеки момент ще каже "Ох, стига вече"?

                       Ти ли си момичето,

                       което много обичам?

                       Ти ли си момичето,

                       на което във вечно приятелство и се вричам?

                                         

                           Ти ли си момичето? 

 

                      

 

 

 

 

`eFm1  { Евелина Димитрова Георгиева }

¿Quieres leer más?

Únete a nuestra comunidad para obtener acceso completo a todas las obras y funciones.

© Евита Todos los derechos reservados

Comentarios

Comentarios

Selección del editor

Разплитане на тишините 🇧🇬

yotovava

Най-тихото е пълно с думи, до днес неказвани на глас. Реката влачи кални руни, които не разчетох аз....

Моли се само да не ти се случа.... 🇧🇬

Patrizzia

Моли се само да не ти се случа, че второто ми име е проблем Не лъжа, знаеш, но ще се науча. През куп...

Ковачът на лунния сърп 🇧🇬

argonyk

Нито на изток от рая съм бил, нито на запад от пъкъла чер. В двора ми пее синигер в дактил, свири щу...

Кръчма за самотници 🇧🇬

Anita765

Тя стъпи на прага – ефирна и лека, и в кръчмата стана по-тихо от храм. Как зяпаха всички! И питаше в...

Реквием за една буря 🇧🇬

imperfect

Очите му са с цвят на капучино, а устните му имат вкус на сняг. Целунах го веднъж. (Май беше зима). ...

Ти 🇧🇬

askme

Навярно за последно днес ти пиша... Не ми се пише вече. Вече не. Но няма как да спра да те обичам. Н...