Бяга всичко от мен
Бяга нощем от леглото ми сънят.
Като полъх на крило над мен прелита
и оставя мисли да ме връхлетят,
да не мога да смиря душа разбита.
Имам много да ти казвам, но - уви!
Бягат думите, не мога да ги стигна!
Уж да пиша нежен стих, а не върви,
и сърцето ми се пръска, ще изригне!
Дните мои бягат, сякаш пред потоп.
Бяга нашата мечта недомечтана,
и препускат всички чувства в луд галоп.
Само ти едничък близо ми остана...
Хотите прочитать больше?
Присоединяйтесь к нашему сообществу, чтобы получить полный доступ ко всем произведениям и функциям.
© Теменужка Маринова Все права защищены