8 апр. 2008 г., 07:40

В спор с годините 

  Поэзия » Философская
631 1 5
Младост повяхва -
нарцис откъснат наскоро,
топнат във вазата кипри се в сетните сили.

Паяк прокарва
следи по кожата още сияйна.
Мрежата сребърна ситно доплита съдбата.

Дните във времето
спъват походка, осанката стяга,
в спор съм с годините - правят ми речно корито.

Водата тече си -
бистра, тиха в завоя, мътна в калта.
Живото останало посявам в разлива на несамотен бряг.




© Ели Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??