Сред пламъците на раздора,
закрит с пелерина от тъга,
седи човекът безразличен,
заобиколен от своите чеда.
Защо остана неразбран,
защо остана наскърбен,
зашо остана той самотен,
защо, защо, защо?!
Нима виновен беше затова,
нима искаше така да стане,
нима не мъчеше се той,
нима душата му намираше покой?! ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация