Половина небо држам на рамо
ми тежат меридијани
а над мене е ѕвезден коловоз.
Луѓето носат товар од омраза
кој го нашле случајно
копајќи по спомените.
На заминување
на крајот од патот
ќе оставам сè што не е мое,
сè што не ми припаѓа
сè што не заслужувам.
Откако те нема се претворив во ништо
слушам тивка симфонија на љубовта
и заспивам на ѕвезден коловоз.
© Sanja Atanasovska Все права защищены