23 сент. 2017 г., 23:02

Ранна есен 

  Поэзия » Философская
221 0 0

 

По тъмно, вечерно време

обади се пойна птица.

Къде се е запиляла,

щом ятото я отписа?

 

Гадя само. Не зная

каква е поредната драма.

Гнездото й още цяло,

трепери от студ в клонака.

 

Пророни небето сълзица,

за лятото си поплака.

И за утеха по жицата

врабци на гердан заблестяха.

 

© Христина Комаревска Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??