24 окт. 2017 г., 15:55

Златници од зајдисонце 

  Поэзия » Любовная
338 2 3

Завиткана во чаршаф од тишина

се качувам на лицето на залезот

не давам да заспие

вешто и брзо

му ги корнам трепките

му ја топам бојата

и од неа правам златници

со жештина се брани залезот

но јас не попуштам

му ги крадам очилата и обетките

плаче залезот

но нема да бидам милостива

затоа што сум побогата

за едно искуство

затоа што торбата

ми е полна со златници

а луѓето нека жалат

бидејќи нема да видат

зајдисонце со боја на портокал.

© Sanja Atanasovska Все права защищены

Комментарии
Пожалуйста, войдите в свой аккаунт, чтобы Вы могли прокомментировать и проголосовать.
Предложения
: ??:??