Sanremo 2019

------------------------------------------------------------------------------------

Паола Турчи - Последното препятствие

Санремо 2019

--------------------------------------------------------------------------------------------

Autori: Luca Chiaravalli, Edwyn Clark Roberts, Stefano Marletta & Paola Turci

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Автори: Лука Киаравали, Едуин Кларк Робъртс, Стефано Марлета & Паола Турчи

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Fermati…

che non è l'ora dei saluti…

Vieni qui…
e abbracciami

per due minuti…

Guardaci…
da fuori siamo la

fotografia

del giorno di un mio compleanno…

Ricordo quando tu mi hai detto
"Non aver paura di

tremare"…

Che siamo fiamme in mezzo al vento…
fragili... ma sempre in verticale…
Magari no,

non è l'ultimo ostacolo…

Ma è bellissimo pensare

di cadere insieme… Piove… però

siamo fuori pericolo…
riusciremo a respirare…
nel diluvio universale…
Vetri che
si appannano dal nostro lato…

scriverci
parole grandi con un dito…
lettere…

che sbiadiranno solo per metà…

ma che riscriveremo ancora…

Che siamo fiamme in mezzo al vento…
fragili... ma sempre in verticale…

Magari no,

non è l'ultimo ostacolo…
Ma è bellissimo pensare

di cadere insieme… Piove… però

siamo fuori pericolo…
riusciremo a respirare…
nel diluvio universale…

E cambieremo mille volte forma e lineamenti…
per non sentire l'abitudine…

Ci saranno appuntamenti…
che sarai obbligato a perdere… E ci

impegneremo a stare meglio…
quando far di meglio

non si può…

Magari no,

non è l'ultimo ostacolo…

Piove… però

siamo fuori pericolo…
riusciremo a respirare…
nel diluvio universale…

Ci vedranno attraversare…
nel diluvio universale…

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Поспри се...

сега, когато не е време за поздравяване...

Ела тук...

и ме прегърни

за две минути...

Нас ни погледни...

отвън сме

снимка

от един мой рожден ден...

Спомням си, когато ти ми каза

„Не се бой

да трепериш”...

Защото ние сме насред вятъра пламъци...

крехки... но само нагоре трептим...

Може би не,

не е последното препятствие...

Но е прекрасно, когато си мислим

как заедно падаме... Вали... но

сме в безопасност...

ще успеем да дишаме...

във Вселенския потоп...

Прозорци, които

от нашата страна се замъгляват...

с пръст си пишем

големи думи...

букви...

които само наполовина ще се заличат...

но които пак ще изпишем...

Защото ние сме насред вятъра пламъци...

крехки... но само нагоре трептим...

Може би не,

не е последното препятствие...

Но е прекрасно, когато си мислим

как заедно падаме... Вали... но

сме в безопасност...

ще успеем да дишаме...

във Вселенския потоп...

И хиляди пъти ще променяме формата и чертите на лицето...

навика за да не усещаме...

Ще има уговорени срещи...

които ще бъдеш принуден да пропуснеш... И

ще се постараем – добре да се чувстваме...

когато всичко

от себе си сме дали...

Може би не,

не е последното препятствие...

Вали... но

сме в безопасност...

ще успеем да дишаме...

във Вселенския потоп...

Ще ни видят как прекосяваме...

във Вселенския потоп...

------------------------------------------------------------------------------------------------------

https://www.youtube.com/watch?v=Tt9ni9rFlrY