К Ъ Д Е С Т Е П О В Е Л И Н А Р О Д А
Когато от трудна утроба
се раждаме в нощната доба,
а утрото радост не носи,
а трупа безбройни въпроси.
Когато потърсим лъчите
и с жажда притворим очите
с готовност за ласка голяма,
но слънцето вече го няма
и вместо слънчеви скули,
облак мрачен простора забули.
Заплакват тогава очите ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация