Миг от времето
не минута,само миг
това отброява сърцето
само миг и после покой.
Този миг може да е година
или само ден или час
може да е дори секунда
кой знае,не зная и аз.
Може би е дори и вековен
може би ,може би.
Спирам се прикляквам на двора
тиха молитва душата мълви.
Искам частица от времето
миг за себе си,което
да е равно на столетие
или на ден все едно
да е само за мене.
Искам с годините преобразена
да не се стопява във мен
обичта,която преродява
тази обич равна на ден.
Няма значение,колко са
дните и нощите,
всичко е само миг.
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
© Евгения Тодорова Всички права запазени