3.07.2006 г., 19:08

Разговор с Лора(шнауцерка)

885 0 1
На обич се учи.
Помниш ли куче,
та те те обичаха?
Така се случи,
далече изтичаха,
не ги догони.
Дай да напишкаме,
ти тревата-аз клони.
С очи да поискаме
забранени нагони…
Те са зад залеза
-да ги облаеме.
Пръчка подхвърлена
няма да хванеме,
а както дишаме
пътеки
и случки,
ще помиришеме:
ти други песове,
аз други кучки.

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Георги Динински Всички права запазени

Коментари

Коментари

Избор на редактора

Стаи за... отдих

paloma66

АЗ СЪМ! Поетесата Еди Коя Си. Дето в стихове те облича. Ти - не беше ли мъж на жена си? Нямам идея з...

Апостоле!

voda

Ти гроб си нямаш. Но едно бесило издига чак до небесата ръст. Земята, дето беше те родила, под него ...

Разпродажба на спомени

maistora

На уличка тиха далеч от пазара, под склопа на цъфнали млади липи, старица, изпита от болест коварна,...

Душа

Patrizzia

Тъй жилава е моята душа, а уж – покорна, поетична, кротка. Прощава ми, когато съгреша, до девет пъти...

Реквием за една буря

imperfect

Очите му са с цвят на капучино, а устните му имат вкус на сняг. Целунах го веднъж. (Май беше зима). ...

Ти

askme

Навярно за последно днес ти пиша... Не ми се пише вече. Вече не. Но няма как да спра да те обичам. Н...