Слънчице ясно изгряло,
изгряло, но облак потули го,
стоеше син пред майка си
и я пита, говори ù...!
Мале ле, мила майчице,
какво ти толкова направихме,
та ни гониш от бащини двери,
та ни тъй люто проклинаш...
Защо снаха си с омраза попари?
Та вехне моето златно слънчице,
ранено от тежките думи,
тежките думи, от тебе изречени... ...
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
Вход
Регистрация