7 oct 2017, 10:58

Еден неправеден ден 

  Poesía » De amor
235 0 0

Животот ме дроби

како стакло во своите раце.

 

Имам планови за време,

а немам тло

каде да ги пуштам своите чекори.

 

Луѓето ме кршат како орев

ме јадат заедно со сите слабости.

 

Ѕидот зборува гласно

и го прераскажува плачот на детето во мене.

 

Ова е само еден обичен ден во низа

еден неправеден ден што трае колку вечност.

© Sanja Atanasovska Todos los derechos reservados

Comentarios
Por favor, acceda con su perfil, para poder hacer comentarios y votar.
Propuestas
: ??:??