Еден неправеден ден

Poetry » Love

429 0 0

Животот ме дроби

како стакло во своите раце.

Имам планови за време,

а немам тло

каде да ги пуштам своите чекори.

Луѓето ме кршат како орев

ме јадат заедно со сите слабости.

Ѕидот зборува гласно

и го прераскажува плачот на детето во мене.

Ова е само еден обичен ден во низа

еден неправеден ден што трае колку вечност.

Want to read more?

Join our community to get full access to all works and features.

Comments