7.10.2017 г., 10:58 ч.

Еден неправеден ден 

  Поезия » Любовна
233 0 0

Животот ме дроби

како стакло во своите раце.

 

Имам планови за време,

а немам тло

каде да ги пуштам своите чекори.

 

Луѓето ме кршат како орев

ме јадат заедно со сите слабости.

 

Ѕидот зборува гласно

и го прераскажува плачот на детето во мене.

 

Ова е само еден обичен ден во низа

еден неправеден ден што трае колку вечност.

© Sanja Atanasovska Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
Предложения
: ??:??