Македонско небо

30 dic 2018, 0:48

Poesía » Filosófica, Verso libre

443 0 0

Минувам по туѓи виножита
си ја преселувам душата
во еден мал куфер
и заборавам на сите камења
што дошле од блиску
од оние кои се сомневаат
дека правилно ги редам коцките
во оваа животна игра.
Сонувам под туѓи неба
и слушам непознати гласови
додека ѕвездите
ми зборуваат на македонски.

Свързани произведения

Comentarios

Por favor, acceda con su perfil, para poder hacer comentarios y votar.

Македонско небо

Свързани произведения

Comentarios

Propuestas