30.12.2018 г., 0:48 ч.

Македонско небо 

  Поезия » Философска, Свободен стих
435 0 0

Минувам по туѓи виножита 
си ја преселувам душата
во еден мал куфер
и заборавам на сите камења
што дошле од блиску
од оние кои се сомневаат 
дека правилно ги редам коцките
во оваа животна игра. 
Сонувам под туѓи неба 
и слушам непознати  гласови 
додека ѕвездите 
ми зборуваат на македонски. 
 

© Sanja Atanasovska Всички права запазени

Коментари
Моля, влезте с профила си, за да може да коментирате и гласувате.
Предложения
: ??:??