Македонско небо

Dec 30, 2018, 12:48 AM

Poetry » Phylosophy, Free verse

539 0 0

Минувам по туѓи виножита
си ја преселувам душата
во еден мал куфер
и заборавам на сите камења
што дошле од блиску
од оние кои се сомневаат
дека правилно ги редам коцките
во оваа животна игра.
Сонувам под туѓи неба
и слушам непознати гласови
додека ѕвездите
ми зборуваат на македонски.

Want to read more?

Join our community to get full access to all works and features.

Македонско небо

Want to read more?

Random works