15 sept 2017, 21:44

Не оставај се себе 

  Poesía » Filosófica
370 0 2
После секое разочарување
почнувам нова битка за среќа
додека чуден ветер го населува
местото во кое живееме.
Во сон умирам
и се будам затворена во своите мисли
со скршени стакла во гласот.
Не е важно ако другите не те сакаат
ако врз твоите стапки
фрлаат жар од згаснати ѕвезди
кога создаваш дела за век и векови.
Кога другите ќе те напуштат ...

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Sanja Atanasovska Todos los derechos reservados

Propuestas
: ??:??