25 oct 2008, 17:27

Равносметка 

  Poesía
395 0 1
Скърца острието на бръснача.
Лъжа огледалото пред мен.
Погледа по образа подскача.
Жив останал съм и този ден.
Сметка искаш ти, Живот.
Редят се черни - бели дни.
Заложих и последния имот.
Загубих житейските войни.
Много дадох и много взех.
През пръстите - всичко изтече.
И даже миналото си проклех.
… Останах сам. Човек съм вече!..

Искате да прочетете повече?

Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.

© Мимо Николов Todos los derechos reservados

Propuestas
: ??:??