тајна
Сонцето го палеше денот
а денот гореше во прегратката на зрелото жито
жедтта умираше и воскреснуваше
на моите усни
една земјена грутка
дишеше во мојата растреперена рака
и тогаш под шапката на летото заклучив тајна
а клучот го фрлив под твоите нозе.
¿Quieres leer más?
Únete a nuestra comunidad para obtener acceso completo a todas las obras y funciones.
© Sanja Atanasovska Todos los derechos reservados
