тајна
Сонцето го палеше денот
а денот гореше во прегратката на зрелото жито
жедтта умираше и воскреснуваше
на моите усни
една земјена грутка
дишеше во мојата растреперена рака
и тогаш под шапката на летото заклучив тајна
а клучот го фрлив под твоите нозе.
Искате да прочетете повече?
Присъединете се към нашата общност, за да получите пълен достъп до всички произведения и функции.
© Sanja Atanasovska Всички права запазени
