10 sept 2009, 18:24

Nevada Tan - Echo 

  Тraducciones » Canción, De alemán
1599 0 0
3 мин за четене

Nevada Tan – Echo

 

Ich weiß nicht ob ich schlaf
bin ich gefangen oder wach?
Die Einsamkeit macht mich so schwach.
Ich habe viel geweint,
war am Ende und allein.
Die Kälte friert mich ein,
ich versuch stark zu sein.
Ich starr nächtelang an die weiße Wand,
hab jedes Gefühl aus meinem "Ich" verbannt,
hab aus Angst angefangen, die Sekunden zu zählen.
Noch ein paar Stunden und ich geh meinen schlimmsten Weg.
Und der Schmerz vergeht nicht…
Es geht nicht…
Du fehlst mir hier…

Refrain:

Dein Echo zerschlägt meine Wand.
Trümmer der Realität, über die ich geh und ich versteh…
Es ist zu spät
Dein Echo frisst meinen Verstand,
es verhallt tief in mir.
Es wird kalt
und ich spür wie ich mich verlier.

Der fensterlose Raum
ist kalt und voll mit Staub,
kann meinen Augen kaum noch trauen.
Die Vergangenheit zerreißt mich,
ich hoff so sehr ich schlaf.
Weck mich nicht auf,
weil ich das niemals schaff.
Es ist so schwer die vielen Bilder zu fühlen,
die kalten Wände zu berühren,
deine Schmerzen zu spüren.
Es ist so schwer durch eine Welt zu gehen,
in der Bilder von dir,
noch 10 Jahre später wiederkehren.
Und der Schmerz vergeht nicht…
Es geht nicht…
Du fehlst mir hier…

Refrain

Ich spüre dein Echo und wünsche mir so,
dass ich es schaff und dass ich dich ziehen lass.
Ich spüre dein Echo
und wittere die Chance.
Ich lass dich los damit du deine Ruhe bekommst.
Der Raum ist still und leer.
Dein Echo verklingt…
Doch irgendwann…
folge ich dir…

Refrain (2x)

Bin ich gefangen, oder wach?

 

 

Nevada Tan – Ехо

 

Не знам дали спя,

заспивам ли или се будя?

Самотата ме прави толкова слаб.

Плаках много,

бях на ръба и то сам.

От студа замръзвам.

Опитвам се да бъда силен.

Взирах се по цели нощи в бялата стена,

изгорих всички свои чувства,

от страх започнах да броя секундите.

След няколко часа тръгвам по най-лошия път.

А болката не отминава,

просто не се получава…

Липсваш ми тук…

 

Припев:

Твоето ехо разбива моята стена,

вървя сред развалините от реалността и разбирам,

че е твърде късно.

Твоето ехо разяжда разума ми,

настанява се дълбоко в мен.

Става все по-студено

и усещам как губя себе си.

 

Стаята без прозорци

е студена и прашна,

едва вярвам на очите си.

Миналото ми ме разкъсва,

силно се надявам да заспя.

Не ме буди,

защото никога няма да се справя с реалността.

Толкова ми е тежко да усещам всички тези картини,

да докосвам студените стени,

да усещам болката ти.

Толкова е трудно да вървя през свят,

осеян с картини от теб,

завърнали се след 10 години.

А болката не отминава,

просто не се получава…

Липсваш ми тук…

 

Припев

 

Усещам твоето ехо и се надявам,

че ще успея и ще те забравя.

Усещам твоето ехо

и усещам шанса.

И се надявам да успееш да намериш покой.

Стаята е тиха и празна,

ехото ти отеква,

а аз все някога ще те последвам.

 

Припев (2х)

 

Заспивам или се будя?

© Ая Todos los derechos reservados

Свързани произведения
Comentarios
Por favor, acceda con su perfil, para poder hacer comentarios y votar.
Propuestas
: ??:??