16 февр. 2020 г., 16:39

Комментарии

Комментарии

  • Това е синът ми, чакахме автобуса на спирката във Владая и неговото полуусмихнато, полузамечтано личице, скрито в качулката, контрастиращо с мокрия ден, ме накара да го фотна... Ние не познаваме мислите на другия и винаги копнеем да са добри. Дано.
  • Хубава снимка!
  • Харесва ми!
  • Хубаво, нещо ново - обработка на фона с motion blur - чудесно се е получило. Бих почистил ореола около качулката

Выбор редактора

Коледарче

terita

КОЛЕДНА ПРИТЧА ЗА ЧЕРВЕНОШИЙКАТА Ще ви разкажа история, чута от моята баба. Баба я научила от своята...

***

Eipril

Танцът на Валкирии

terita

Aurora Borealis - Слънчев вятър

Тайнството на красотата

Bezzhichen

SONY DSC - W310; f/3; 1/60 s; ISO 100